دوره 8، شماره 1 - ( 1402 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 49-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری، گروه فلسفه تعلیم و تربیت، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشیار، عضو هیات علمی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، Drghadami50@gmail.com
3- استادیار، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشیار، عضو هیات علمی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، Drghadami50@gmail.com
3- استادیار، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (150 مشاهده)
آموزش فلسفه برای کودکان، یکی از روش‌های بینشی تربیت عقلانی است؛ اما با توجه به تأکید برخی از فیلسوفان غربی معاصر بر استفاده از این روش و با عنایت به گستره دایره فلسفه از غیرمذهبی تا اسلامی نیاز به بررسی مستقل این روش است. روش این پژوهش «کیفی» با رویکرد «گرندد تئوری» و با استفاده از داده-های حاصل از مصاحبه با جامعه آماری تحقیق که با خبرگان مدیران و صاحبنظران امر آموزش فلسفه برای کودکان بوده که تعداد ۱۵نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده بود. مدل نهایی استنتاج شده از داده های مصاحبه ها، نشان می دهد که براساس این مدل، آموزش فلسفه برای کودکان یک روش موفق درآموزش تفکر انتقادی است و بر توانایی پاسخ دادن مؤثر و تصمیم گـیریهای مـناسب در شـرایط و موقعیتهای مختلف تاثیرگذار است . به عبارت دیگر توانایی فرد بـرای بررسی و درک حالات ذهنی دیگران ، با استدلال در مورد چرایی این حالات و توانایی پیش بینی رفتار آنان مرتبط است و از فرآیند استنتاج از نـظریه ذهـن تـبعیت میکند. نتیجه گیری نهایی اینـکه آموزش فلسفه برای کودکان و آموزش تفکر فلسفی به کودکان از طریق پژوهش مـشارکتی، مـوقعیتی برای آنان فراهم میکند که در آن کـودکان ضمن دستیابی به درکـی بـهتر از مجهول های خود، در کشف پاسخها مـشارکت فـعال میکنند و با کسب لذت دانستن ، اعتماد به نفس بیشتری می یابند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |