logo
دوره 4، شماره 2 - ( 1398 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 141-133 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mahmoudvand F, Falsafi H, Jamalzadeh A. Imagination in Suhrawardi's Philosophy. Quran and Medicine 2019; 4 (2) :133-141
URL: http://quranmed.com/article-1-636-fa.html
محمودوند فاطمه، فلسفی حسین، جمالزاده عبدالرضا. قوه خیال در فلسفه سهروردی. قرآن و طب. 1398; 4 (2) :133-141

URL: http://quranmed.com/article-1-636-fa.html


1- دانشجوی دکتری، گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استادیار، گروه فلسفه و حکمت اسلامی، واحد خرم‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم‌آباد، ایران (نویسنده مسئول). ، hosseinfalsafi@yahoo.com
3- استادیار، گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:   (1220 مشاهده)
این مقاله درباره تبیین و تحلیل قوه خیال در اندیشه سهروردی است و باهدف تبیین و تحلیل پیشینه چیستی قوه خیال و نیز دیدگاه خاص سهروردی انجام‌شده است. روش این تحقیق ازنظر هدف نظری ولی ازنظر نحوه گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای است. سهروردی مؤسس مکتب اشراق در جهان اسلام با اندیشه‌هایی بدیع برگی بر دفتر اندیشه فلسفی افزوده است و موضوعات تازه‌ای را مطرح کرده است. سهروردی قوه خیال را به‌منزله مظهر برای صور ادراکی خیالی می‌داند که نفس آن صور را در عالم مثال منفصل می‌یابد. وی قوه واهمه، خیال و متخیله را یکی می‌داند و به دیگر سخن یک قوه است با سه کارکرد؛ در این تحقیق دیدگاه سهروردی درباره قوه خیال تبیین و تحلیل و نقادی گردیده است و به این نتیجه رسیده است که طرح قوه خیال پیش از سهروردی وجود داشته است و وی تقریباً راه پیشینیان را رفته است و نوآوری وی که برگرفته از مبانی هستی‌شناسی اوست این است که قوه خیال مظهر صور خیالی است.
واژه‌های کلیدی: سهروردی، قوه خیال، نفس. خیال متصل.
متن کامل [PDF 530 kb]   (1392 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/1/24 | پذیرش: 1398/3/27 | انتشار: 1398/3/27

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.