دوره 6، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار، گروه جامعه شناسی، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ایران.
2- استادیار، گروه معارف، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران (نویسنده مسئول). ، zb_darvishi@yahoo.com
چکیده:   (862 مشاهده)
بحث طب، طب اسلامی و طب سنتی، از جمله مباحثی است که پیشینه‌ای به بلندای تاریخ دارد. ویروس مهلک کرونا طرح این گونه مباحث را بار دیگرا زنده کرد. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و اسنادی به واکاوی موضوع طب اسلامی و سنتی، با تاکید بر دیدگاه استاد علامه مصباح یزدی می‌پردازد. یافته‌های پژوهش حاکی از این است از منظر استاد مصباح، آنچه امروز تحت عنوان «طب اسلامی» از آن یاد می‌شود، در حقیقت همان «طب سنتی» است؛ چرا که پیش فرض این موضوع این است که آنچه به عنوان طب اسلامی یا طب النبی است، اینکه پیامبر اکرم(ص) چیز جدیدی آورده باشد، اما آنچه در این زمینه وجود دارد، مطالبی است که از اطبای یونان باستان به دست ما رسیده است. و این دستاوردی نو در نتیجه طب اسلامی نخواهد بود. البته بر مسلمانان لازم است با بهره‌گیری از علم، تفکر و استفاده از تجربیات طب سنتی در چارچوب اسلام بکوشند. یکی از راهکارهای احیای طب سنتی و پیشرفت طب نوین، بهره‌گیری از طب سنتی در طب جدید است. باید در کنار بهره‌گیری و مجهز بودن به علم روز و دانش جدید طب، از دیگر کشورهای پیشرفته جهان در این زمینه عقب نمانیم.
متن کامل [PDF 395 kb]   (445 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1400/9/20 | پذیرش: 1400/12/25 | انتشار: 1400/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.