دوره 7، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 18-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه الهیات و معارف اسلامی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران (نویسنده مسئول). ، m.kh49@yahoo.com
چکیده: (1246 مشاهده)
نگاهی به مکتوبات حدیثی شیعه نشان می‌دهد طب و بهداشت جسم از موضوعاتی بوده که توجّه برخی از شاگردان ائمّه و عالمان حدیث‌پژوه شیعی را به خود جلب کرده و زمینه‌ساز تدوین کتاب‌هایی با این موضوع یا اختصاص بخش‌هایی از یک کتاب حدیثی به این مقوله گردیده است. هر چند مع‌الاسف از آثاری که با عنوان «کتاب الطبّ» در زمره کتب حدیثی شیعه به رشته تحریر درآمده است، جز چند کتاب به دست ما نرسیده و همین مساله، قضاوت قطعی درباره طب اسلامی را - که امروزه به چالشی جدّی در محافل علمی تبدیل شده و گاه از جلوه‌های تعارض علم و دین به شمار آمده- دشوار ساخته است، ولی با این وجود بررسی ساختاری و محتوایی این چند کتاب و نقد و تحقیق سندی و دلالی روایات طبی و بهداشتی تا حدود زیادی می‌تواند دورنمایی کلی از این مساله را ترسیم نماید. مقاله پیش رو در صدد است ضمن برشمردن فهرست‌واره‌ای از آثار حدیثی طبی شیعه، شیوه‌های تدوین احادیث را در اینگونه آثار و به ویژه کتاب «طب الائمّه» از آثار قرن چهارم هجری که به جهاتی از امتیازات خاصی برخوردار است، مورد بررسی و فرادید اهل نظر قرار دهد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد مؤلّفان کتب حدیثی شیعه به روایات طبی همانند سایر موضوعات نگریسته و احادیثی مسند و مرسل، صحیح و ضعیف و ... در این خصوص گرد آورده‌اند. لذا اینگونه روایات نیز می‌بایست به دور از هرگونه حساسیت زائدی، همانند احادیث فقهی یا تفسیری مورد بررسی فقه‌الحدیثی قرار گیرند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |