جلد 5 - ویژه نامه
جلد 5 - ویژه نامه صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسارشد، روانشناسی مثبت‌گرا، قم، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران (نویسنده مسئول). ، safurayi@gmail.com
2- دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران (نویسنده مسئول). ، safurayi@gmail.com
چکیده: (4619 مشاهده)
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی پیش‌بینی تاب‌آوری بیماران مبتلا به کرونا بر اساس امید، سبک مقابله مذهبی، هوش معنوی و شفقت به خود است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها، از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد بالای 18 سال ایرانی مبتلا به بیماری کرونا است که 144 نفر با روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی از میان جامعه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش، پرسشنامه‌ی امید اسنایدر (1991)، سبک مقابله مذهبی پارگامنت (فرم کوتاه) (2000)، هوش معنوی عبدالله‌زاده (1388)، شفقت به خود (2010) و تاب‌آوری لئو‌کانر و دیویسون (2003) مورد استفاده قرار گرفته است. برای بررسی معادله‌ی خطی متغیرهای مورد مطالعه در راستای پیش‌بینی تاب‌آوری، از رگرسیون خطی گام‌به‌گام استفاده شد. در این روش به ترتیب متغیرهای پیش‌بین امید (34/0β1=(، هوش معنوی (47/0β2=)، شفقت به خود (35/0β3=(، و مقابله مذهبی (19/0β4=( وارد مدل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که امید، هوش معنوی، شفقت به خود و مقابله مذهبی با تاب‌آوری رابطه مثبت و معنی‌دار دارند. به‌عبارت دیگر افزایش یا کاهش در هر یک از متغیرهای امید، هوش معنوی، شفقت به خود و مقابله مذهبی با افزایش یا کاهش در تاب‌آوری همراه است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که افراد، هرچه امید بالاتر، سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت‌تر، هوش معنوی بالاتر و شفقت به خود بیشتری داشته باشند، در شرایط سخت و دشوار ابتلا به بیماری کرونا، تاب‌آوری بیشتر و عملکرد بهتری دارند.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها، از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد بالای 18 سال ایرانی مبتلا به بیماری کرونا است که 144 نفر با روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی از میان جامعه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش، پرسشنامه‌ی امید اسنایدر (1991)، سبک مقابله مذهبی پارگامنت (فرم کوتاه) (2000)، هوش معنوی عبدالله‌زاده (1388)، شفقت به خود (2010) و تاب‌آوری لئو‌کانر و دیویسون (2003) مورد استفاده قرار گرفته است. برای بررسی معادله‌ی خطی متغیرهای مورد مطالعه در راستای پیش‌بینی تاب‌آوری، از رگرسیون خطی گام‌به‌گام استفاده شد. در این روش به ترتیب متغیرهای پیش‌بین امید (34/0β1=(، هوش معنوی (47/0β2=)، شفقت به خود (35/0β3=(، و مقابله مذهبی (19/0β4=( وارد مدل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که امید، هوش معنوی، شفقت به خود و مقابله مذهبی با تاب‌آوری رابطه مثبت و معنی‌دار دارند. به‌عبارت دیگر افزایش یا کاهش در هر یک از متغیرهای امید، هوش معنوی، شفقت به خود و مقابله مذهبی با افزایش یا کاهش در تاب‌آوری همراه است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که افراد، هرچه امید بالاتر، سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت‌تر، هوش معنوی بالاتر و شفقت به خود بیشتری داشته باشند، در شرایط سخت و دشوار ابتلا به بیماری کرونا، تاب‌آوری بیشتر و عملکرد بهتری دارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |