Behnoush B, Okazi A, Soleimani Natanzi Z, Bazmi E, Sadeghian M H. Analytical Investigation of How to Determine Damages in Cases of Malpractice of General Surgeons based on the Principles of Jurisprudence and Islamic Law. Quran and Medicine 2022; 7 (3) :1-7
URL:
http://quranmed.com/article-1-691-fa.html
بهنوش بهنام، عکاظی آرش، سلیمانی نطنزی زهره، بزمی الهام، صادقیان محمد حسین. بررسی تحلیلی نحوه تعیین خسارت در موارد قصور جراحان عمومی بر اساس مبانی فقه و قانون اسلامی. قرآن و طب. 1401; 7 (3) :1-7
URL: http://quranmed.com/article-1-691-fa.html
1- گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- استادیار، گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، mhsadeghian@sina.tums.ac.ir
چکیده: (1013 مشاهده)
هدف: بررسی علل شکایت از کادر درمانی و تلاش در جهت کاهش آن گامی جهت رضایت هر چه بیشتر بیماران و کارکنان پزشکی میباشد. هدف از این مطالعه تعیین علت و انگیزههای شکایت، میزان و نوع قصور انجام شده در رشته جراحی و در آخر ارایه راه حل برای کاهش قصور پزشکان میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی (Cross-sectional) بود که به بررسی پروندههای شکایت از گروه جراحی ارجاعی به اداره کمیسیونهای سازمان پزشکی قانونی کشور در طی یک دوره 5 ساله از ابتدای سال 1396 تا پایان سال 1401 پرداخت. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد.
با مراجعه به بایگانی اداره کمیسیونهای سازمان پزشکی قانونی تهران، پروندههای مربوط به شکایت از گروه جراحی مشخص و اطلاعات لازم بر حسب جدول متغیرها، در پرسشنامهای که طراحی شده بود، استخراج شد.
اطلاعات جمعآوری شده وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 شد و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی در سطح معنیداری 05/0P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: در کل در طی دوره انجام مطالعه 406 پرونده مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد 215 مورد مرد (0/53٪) بودند. میانگین سنی بیماران 08/17±5/43 سال بود. میانگین سنی پزشکان مشتکی عنه 17/10±73/52 سال بود. 369 مورد (9/90٪) از پزشکان مرد و اکثر آنها غیر هیات علمی بودند (0/64٪). در 365 پرونده (9/89٪) اقدام مورد شکایت، اقدام جراحی بود. در 284 مورد (70٪) پرونده ها شکایت مطرح شده در مورد یک اقدام غیر اورژانسی انجام شده بر روی بیمار بوده است. بیشترین عارضه ایجاد شده مورد شکایت با 115 مورد (3/28٪) مربوط به فوت بیمار بود.
در کل در 164 پرونده (4/40٪) قصور وجود داشت. بیشترین نوع قصور تعیین شده، بی مبالاتی با 80 مورد (7/19٪ کل پرونده ها و 8/48٪ موارد قصور) بود. میانگین درصد قصور تعیین شده برای پزشکان 73/20±34/20 درصد با میانه 10 درصد بود. ارتباط معنی داری بین نوع قصور و درصد قصور با سن، جنس، اقدام انجام شده، سابقه فعالیت و تخصص پزشک دیده نشد (p>0.05). میزان قصور در موارد غیر اورژانس به طور معنی داری بیشتر از موارد اورژانسی بود (3/43٪ در مقابل 6/33٪) (p=0.04). اما ارتباط معنی داری بین نوع قصور و درصد قصور با فوریت اقدام و محل خدمت پزشک وجود نداشت (p>0.05) میزان توافق نتیجه کمیسیون اول و قصور پزشک 84/0 بود. تحصیلات، شغل و سن بیمار تاثیری در شکایت مجدد وی نداشت. اما جنس ارتباط معنی داری با اعتراض به رای اولیه داشت (8/51٪ در زنان در مقابل 3/42٪ در مردان(p=0.04)).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه میزان تعیین قصور در رشته جراحی قابل توجه است و بیشترین نوع قصور در این گروه بیمبالاتی می باشد. نتایج مطالعه میزان توافق قابل قبولی در رای کمیسیون اول و قصور پزشک را نشان داد. در کل انجام آموزش های مناسب به جراحان چه در زمینه انتخاب بیمار و همچنین ارتباط و تعامل مناسب با بیماران می تواند نقش موثری در کاهش هرچه بیشتر بار شکایات مطرح شده بر علیه این گروه و صدور آرای قصور بر علیه آنان ایفا نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/7/20 | پذیرش: 1401/9/28 | انتشار: 1402/10/19