Zarnegar T, Hashem Nezhad H, Rezazadeh Asgari Z. Semantics Of The Word In “Then Learnt Adam From His Lord Words Of Inspiration”. Quran and Medicine 2019; 4 (2) :125-132
URL:
http://quranmed.com/article-1-404-fa.html
1- دانشجوی دکتری دانشگاه تهران، هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی پرند، ایران
2- استادیار دانشگاه تهران، ایران ، hashemnezhad48@ut.ac.ir
3- استادیار دانشگاه تهران، ایران
چکیده: (1584 مشاهده)
محور آیه 37 سوره بقره، بیان دریافت کلماتی از جانب پروردگار، توسط حضرت آدم علیه السلام، برای جبرانِ خسارتِ خسرانِ ناشی از لغزش در پی اِزلال شیطان و هبوط به زمین است. برای تحلیل معنایی و محتوایی و فهم کلام الهی در آیه مذکور، باید به معنا و مفهوم واژگان کلیدی آیه، سیاق آن و آیات قبل، بعد و حتی صدر و ذیل آن توجه داشت. چون معنا شناسی بر اساس نسبت های بینامتنی، واژگان مرتبط را تحلیل میکند. لذا در آن، مقصود، بیان یک معنای محصل خاص نیست؛ بلکه کشف نوعی ارتباط شبکهای واژگانی، نسبت به یکدیگر است. نوشتار حاضر با بیان توصیفی – تحلیلی و روش کتابخانه ای انجام گرفته است و از آنجاکه در میدان معنایی، واژههایی هستند که با یکدیگر ارتباط معنا شناختی دارند و با هم به ذهن تداعی میکنند، یا ممکن است با هم به کار رفتهباشند، یا به جای یکدیگر استعمال شوند و در روابط همنشینی و جانشینی با هم بهکار بردهشوند؛ پس از معناشناسی کلمات الهی و تلقّی آن در نظام معنایی قرآن و علوم اسلامی، میکوشد تا به بررسی و تحلیل درباره تعلیم اسماء به حضرت آدم علیهالسلام و فرق آن با تلقّی کلمات الهی و گستره آن با توجه به دیدگاه برخی از مفسّران فریقین بپردازد. و با ژرفکاوی، ضمن اشاره به جایگاه والای پیامبراکرم صلّاللهعلیهوآلهوسلّم و اهلبیت معصومین علیهمالسلام در این آیه شریفه، درصدد پاسخگویی به برخی از شبهات پیشرو و ارائهی نظر برگزیده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/8 | پذیرش: 1398/3/10 | انتشار: 1398/3/10