دوره 4، شماره 5 - ( 1398 )
جلد 4 شماره 5 صفحات 49-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
hossienzadeh F, MohammadJafari R. نقش ذکر و دعا در سلامتی از منظر آیات و روایات. Quran and Medicine 2020; 4 (5) :43-49
URL: http://quranmed.com/article-1-315-fa.html
URL: http://quranmed.com/article-1-315-fa.html
حسین زاده فاطمه، محمدجعفری رسول. نقش ذکر و دعا در سلامتی از منظر آیات و روایات. قرآن و طب. 1398; 4 (5) :43-49
1- دانشگاه شاهد
2- دانشگاه شاهد ، rasulmohamadjafari@yahoo.com
2- دانشگاه شاهد ، rasulmohamadjafari@yahoo.com
چکیده: (5046 مشاهده)
اهداف: بر اساس جهان بینی الهی، عوامل مؤثر در مجموعه اتفاقات عالم دو دسته مادی(طبیعی) و معنوی هستند. برای پیشگیری و درمان بیماریها و دستیابی به سلامتی نیز همانطور که بهرهگیری از طبیبان و داروها برای درمان بیماری و دستیابی به سلامتی ضروری است، همچنین چنگ زدن به دامن خالق طبیب و آفریننده دارو در پرتو ذکر و دعا الزامی است. در آموزههای اسلامی(آیات و روایات) فراوان از اثربخشی دعا و ذکر سخن گفته شده است، از این روی در این تحقیق با جستجو در آیات و روایات به بررسی نقش دعا و ذکر بر سلامت جسم و روان پرداخته شده است.
روش ها: پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با تحلیل مفهومی و اَسنادی صورت میگیرد، لذا آیات و روایاتی که به نقش دعا و ذکر بر سلامت انسان اشاره داشتهاند، جمع آوری، تدوین و تبیین کرده است.
یافته ها: کارکردهای یاد خدا(ذکر) در دو بخش: 1) نقش ذکر در سلامتی روح و روان، 2) نقش ذکر در درمان بیماریها به دست آمد و نقش درمانگری ذکر، در سه محور: الف) درمان وسواس، ب) درمان افسردگی، ج) درمان نفاق حاصل شد. کارکردهای دعا در دو بخش 1) نقش دعا در پیشگیری از بیماریها، 2) نقش دعا در درمان بیماریها به دست آمد. نقش درمانگری دعا، در چهار محور: الف) درمان تمام بیماریها، ب) درمان بیماریهای جسمی، ج) بیماریهای روحی، د) دعای دیگران در درمان بیماری حاصل گردید.
نتیجه گیری: توصیهها به ذکر در آیات و روایات غالبا ناظر بر سلامت و درمان روان هستند؛ زیرا برخورداری از روان سالم به شادابی و نشاط روحی میانجامد و این نشاط به تجهیز قوای جسمی و درمان بیماری جسمی کمک شایانی خواهند کرد. اما سفارشها به دعا طبق آیات و روایات برای پیشگیری و درمان بیماریهای جسمانی و روحانی است؛ به نظر میآید تفاوت ذکر با دعا -که اولی منحصر در سلامت روان و دومی اعم از سلامت جسم و روان بود-، به سبب این است که انسانها بیش از ذکر به دعا مشغول هستند و پیوسته در مشکلات و بیماریهای بویژه به هنگام ناامیدی از علل مادی، رو به خداوند آورده و با زبان و جان خود یکسر او را میخوانند.
روش ها: پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با تحلیل مفهومی و اَسنادی صورت میگیرد، لذا آیات و روایاتی که به نقش دعا و ذکر بر سلامت انسان اشاره داشتهاند، جمع آوری، تدوین و تبیین کرده است.
یافته ها: کارکردهای یاد خدا(ذکر) در دو بخش: 1) نقش ذکر در سلامتی روح و روان، 2) نقش ذکر در درمان بیماریها به دست آمد و نقش درمانگری ذکر، در سه محور: الف) درمان وسواس، ب) درمان افسردگی، ج) درمان نفاق حاصل شد. کارکردهای دعا در دو بخش 1) نقش دعا در پیشگیری از بیماریها، 2) نقش دعا در درمان بیماریها به دست آمد. نقش درمانگری دعا، در چهار محور: الف) درمان تمام بیماریها، ب) درمان بیماریهای جسمی، ج) بیماریهای روحی، د) دعای دیگران در درمان بیماری حاصل گردید.
نتیجه گیری: توصیهها به ذکر در آیات و روایات غالبا ناظر بر سلامت و درمان روان هستند؛ زیرا برخورداری از روان سالم به شادابی و نشاط روحی میانجامد و این نشاط به تجهیز قوای جسمی و درمان بیماری جسمی کمک شایانی خواهند کرد. اما سفارشها به دعا طبق آیات و روایات برای پیشگیری و درمان بیماریهای جسمانی و روحانی است؛ به نظر میآید تفاوت ذکر با دعا -که اولی منحصر در سلامت روان و دومی اعم از سلامت جسم و روان بود-، به سبب این است که انسانها بیش از ذکر به دعا مشغول هستند و پیوسته در مشکلات و بیماریهای بویژه به هنگام ناامیدی از علل مادی، رو به خداوند آورده و با زبان و جان خود یکسر او را میخوانند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |