TY - JOUR T1 - Analysis of Indices Governing Personal and Social Relationships from the Perspective of Quranic Culture Discourse TT - تحلیل شاخص‌های حاکم بر روابط فردی و اجتماعی از منظر گفتمان فرهنگ قرآنی JF - Qur̓ān-va-ṭib-_YW_PAR_OPEN_Quran-and-Medicine_YW_PAR_CLOSE_ JO - Qur̓ān-va-ṭib-_YW_PAR_OPEN_Quran-and-Medicine_YW_PAR_CLOSE_ VL - 3 IS - 3 UR - http://quranmed.com/article-1-209-fa.html Y1 - 2018 SP - 165 EP - 173 KW - Culture KW - Quran KW - Education KW - Personal and Social Relationships KW - Community KW - Social System N2 - مقدمه: از دیدگاه متخصصان علوم اجتماعی، ارتباط یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال عالی‌ترین دستاوردهای بشر بوده است. این مقوله علاوه بر کارکردهایی که در جهت حفظ حیات و یاری‌گرفتن از دیگران داشته، زمینه‌ساز فعالیت‌های اجتماعی و سرآغازی برای زندگی جمعی بشر بوده است که شناخت شاخص‌های حاکم بر این گونه از روابط می‌تواند تصویری روشن در راستای ترسیم ساختار کلی در حوزه روابط فردی و اجتماعی برای ما فراهم نماید. در این میان قرآن کریم نیز نسبت به بیان این مساله مهم اهتمام داشته و به‌دقت به تمام جزئیات آن پرداخته است و در باب روابط اجتماعی و فردی در یک چارچوب مشخص، شاخص‌های مدونی را ارایه نموده است. بنابراین هدف این پژوهش مروری تحلیلی، تبیین ماهیت روابط فردی و اجتماعی و در نهایت تبیین و ترسیم روابط فردی و اجتماعی مطلوب از منظر گفتمان فرهنگ قرآنی بود. نتیجه‌گیری: براساس فرهنگ کاربردی قرآن برای هر کدام از اعضای خانواده وظیفه‌ای خاص مشخص شده که شامل وظایف فرزندان نسبت به والدین و وظایف والدین نسبت به یکدیگر است. همچنین در روابط اجتماعی و برخورد با دیگران نیز فرهنگ کاربردی قرآن ارایه‌دهنده نظامی است که براساس آن حقوقی را بر هر فرد مقرر و هر کس را موظف به رعایت آن در برابر دیگری می‌داند که شامل روابط ایجابی و روابط سلبی است. M3 ER -