دوره 4، شماره 1 - ( 1397 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 52-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nasiri Khalili A, Heidari Far M. Psychological Effects of Prayer and Praying with God and its Impact on Mental Health. Quran and Medicine 2018; 4 (1) :47-52
URL: http://quranmed.com/article-1-276-fa.html
URL: http://quranmed.com/article-1-276-fa.html
نصیری‌خلیلی علیرضا، حیدری‌فر مجید. آثار روان‌شناختی دعا و نیایش با خدا و تاثیر آن بر سلامت روح و روان. قرآن و طب. 1397; 4 (1) :47-52
1- گروه معارف اسلامی، دانشکده مطالعات اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی قم، قم، ایران
2- گروه معارف اسلامی، دانشکده مطالعات اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی قم، قم، ایران ، majidheidarifar4520@iran.ir
2- گروه معارف اسلامی، دانشکده مطالعات اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی قم، قم، ایران ، majidheidarifar4520@iran.ir
چکیده: (7332 مشاهده)
مقدمه: همه انسان‌ها در تمام عمر، خصوصاً دوران پرمخاطره جوانی نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند، اما بیشتر آنان نمی‌دانند که چگونه باید آن امنیت روحی و روانی را به دست آورند. از جمله راه‌های بسیار مهم و موثر در احساس امنیت روحی و روانی و کسب آرامش برای جوانان، ارتباط مستقیم و بی‌واسطه با پروردگار است. حفظ سلامت روانی و جسمانی، از مهم‌ترین رسالت‌های زندگی به شمار می‌آید. اسلام به‌عنوان دین انسان‌ساز تاکید زیادی بر تربیت انسان‌هایی دارد که از سلامت روانی برخوردارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی آثار روان‌شناختی دعا و نیایش با خدا و تاثیر آن بر سلامت روح و روان بود. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، با جست‌وجو در متون دینی و روان‌شناسی صورت گرفت.
نتیجه‌گیری: دعا و نیایش، کبریا و عظمتی دارد که خدای تعالی، آن را به عظمت توصیف می‌کند. دعا، بیان کلامی یا غیرکلامی برآمده از درون داعی است که فزونی ظرفیت پذیرش برآمده از شناخت نسبت به پروردگار، وجود اصل سنخیت بین عبد و معبود و تقویت ایمان درونی عامل محرک آن است.
نتیجه‌گیری: دعا و نیایش، کبریا و عظمتی دارد که خدای تعالی، آن را به عظمت توصیف می‌کند. دعا، بیان کلامی یا غیرکلامی برآمده از درون داعی است که فزونی ظرفیت پذیرش برآمده از شناخت نسبت به پروردگار، وجود اصل سنخیت بین عبد و معبود و تقویت ایمان درونی عامل محرک آن است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |