دوره 4، شماره 1 - ( 1397 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 28-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hejazi Dehaghani E, Raee Daghi M. Analysis of Therapeutic Simulations in the Jurisprudence of Shia and Sunni jurisprudence and Jewish Jurisprudence. Quran and Medicine 2018; 4 (1) :21-28
URL: http://quranmed.com/article-1-243-fa.html
URL: http://quranmed.com/article-1-243-fa.html
حجازی دهاقانی الهه سادات، راعی دهقی مسعود. تحلیل شبیه‌سازی درمانی در فقه فریقین و دین یهود. قرآن و طب. 1397; 4 (1) :21-28
1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاداسلامی، زاهدان، ایران
2- گروه حقوق، واحدنجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران ، masoadraei@yahoo.com
2- گروه حقوق، واحدنجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران ، masoadraei@yahoo.com
چکیده: (4338 مشاهده)
مقدمه: شبیه‌سازی یا کلونینگ، تکثیر موجود زنده بدون آمیزش جنسی در گیاهان، حیوانات و انسان است. مساله شبیه‌سازی درمانی به‌عنوان پدیده نوین در عرصه زیست‌فناوری به لحاظ ارتباطی که با مسایل انسانی دارد، پرسش‌های گوناگونی را در عرصه‌های مختلف به‌همراه آورده و واکنش‌های مختلفی را فراروی فقها نهاده است. این مطالعه مروری با بهره‌مندی از روش توصیفی- تحلیلی و با هدف تحلیل شبیه‌سازی درمانی از نظر فریقین (شیعه و سنی) و دین یهود انجام شد.
نتیجه‌گیری: فقهای امامیه در مورد شبیه‌سازی درمانی، سه نظر اتخاذ کرده‌اند: ۱) جواز مطلق، ۲) جواز مشروط و ۳) عدم جواز مطلق. اما علمای اهل سنت در مورد شبیه‌سازی درمانی دو رویکرد اتخاذ کرده‌اند: ۱) جواز و ۲) عدم جواز. عالمان یهود نیز سه دیدگاه متفاوت ارایه نموده‌اند: ۱) جواز، ۲) وجوب و ۳) حرمت. براساس نتایج، نظر علما در مورد عدم جواز شبیه‌سازی درمانی بهخاطر نگرانی‌های جدی است که در جهان ایجاد کرده و این بهخاطر سوء استفاده‌هایی است که ممکن است از آن بشود؛ سوءاستفاده‌هایی که دامنه آن نامحدود و آثار آن روشن نیست. همین امر موجب شده تا دیدگاه عدم جواز به شبیه‌سازی درمانی اتخاذ شود. دیدگاه علما بر جواز شبیه‌سازی درمانی بیشتر بر فواید آن تاکید دارد که پیش‌بینی می‌شود با شبیه‌سازی درمانی بتوان بسیاری از امراض را که بشر تاکنون قادر به مداوای آن نبوده درمان نمود. اما از نظر اکثر علمای اسلامی دلیلی بر ممنوعیت شبیه‌سازی درمانی انسان وجود ندارد و نباید با پیشرفت علم و تحقیقات در این بخش مخالفت کرد.
نتیجه‌گیری: فقهای امامیه در مورد شبیه‌سازی درمانی، سه نظر اتخاذ کرده‌اند: ۱) جواز مطلق، ۲) جواز مشروط و ۳) عدم جواز مطلق. اما علمای اهل سنت در مورد شبیه‌سازی درمانی دو رویکرد اتخاذ کرده‌اند: ۱) جواز و ۲) عدم جواز. عالمان یهود نیز سه دیدگاه متفاوت ارایه نموده‌اند: ۱) جواز، ۲) وجوب و ۳) حرمت. براساس نتایج، نظر علما در مورد عدم جواز شبیه‌سازی درمانی بهخاطر نگرانی‌های جدی است که در جهان ایجاد کرده و این بهخاطر سوء استفاده‌هایی است که ممکن است از آن بشود؛ سوءاستفاده‌هایی که دامنه آن نامحدود و آثار آن روشن نیست. همین امر موجب شده تا دیدگاه عدم جواز به شبیه‌سازی درمانی اتخاذ شود. دیدگاه علما بر جواز شبیه‌سازی درمانی بیشتر بر فواید آن تاکید دارد که پیش‌بینی می‌شود با شبیه‌سازی درمانی بتوان بسیاری از امراض را که بشر تاکنون قادر به مداوای آن نبوده درمان نمود. اما از نظر اکثر علمای اسلامی دلیلی بر ممنوعیت شبیه‌سازی درمانی انسان وجود ندارد و نباید با پیشرفت علم و تحقیقات در این بخش مخالفت کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |