hoseinzade A, chahkandinezhad A. Investigating the views of Imamiyyah jurisprudence, public jurisprudence and human rights law in the field of human simulation. Quran and Medicine 2020; 4 (5)
URL:
http://quranmed.com/article-1-279-fa.html
1- دانشجوی دکتری تخصصی الهیات و معارف اسلامی- گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی
2- استدیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند،ایران. ، alichahkandinezhad4520@iran.ir
چکیده: (4539 مشاهده)
شبیه سازی انسانی که یک پدیده تولیدمثل غیرجنسی و شامل تمام ویژگی های ژنتیکی صاحب سلول غیرجنسی و کاملاً کپی و مشابه آن است، مباحثی را در محافل مختلف علمی و همچنین حوزه های دینی ایجاد کرده است. این مسئله موضوع جدیدی است که در مسائل فقه و حقوق به آن پرداخته نشده، لذا احکام آن نیازمند بررسی های دقیق است. بررسی دیدگاه های فقهی عامه و امامیه و حقوق موضوعی محورهای اصلی بحث این پژوهش است. مبانی علمی شبیه سازی، نظریات فقهی و حقوقی آن در قالب چهار نظریه کلی جواز مطلق، جواز محدود، حرمت ثانوی و حرمت اولی، نظریات فقه عامه در قالب دلایل حرمت شبیه سازی انسانی و ارزیابی کلی دیدگاه فقه عامه از نظر قیاس، سد ذرائع و قاعده درء مفاسد، از مباحث مورد بررسی در این پژوهش است. عالمان اهل سنت به شدت و به صورت احساسی به مخالفت با هرنوع همانندسازی انسانی پرداختند و عالمان و فقهای امامیه برخورد کاملاً علمی و مبنایی با آن داشتند و مانند هر پدیده مستحدثه آن را از نظر فقهی مورد نقد و بررسی قرار داده و مشهور آنان، بر اساس اصالۀ الاباحۀ، حکم اولیه آن را جواز دانستند. در حقوق موضوعه نیز با توجه به موادی از قانون مدنی و اراده قانون گذار در این زمینه، همچنین با مراجعه به نظم عمومی و اخلاق حسنه معلوم می شود که از منظر نظام حقوقی ایران شبیه سازی انسانی را نمی توان غیرمجاز اعلام نمود
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/6/28 | پذیرش: 1398/7/6 | انتشار: 1399/4/16